ชวนแต่งงานกับศศิธร รัตนรักษ์ ในปี พ.ศ. 2483 มีบุตรและธิดาทั้งหมด 6 คน เป็นชาย 1 คน คือ กฤตย์ รัตนรักษ์ และหญิง 5 คน

ในช่วงเริ่มต้นของการทำงาน ชวนยืนยันที่จะยังคงทำงานที่ธนาคารกรุงศรีอยุธยาสาขาเยาวราช ชวนความรักความเป็นส่วนตัวและรักครอบครัว ต่างจากนักธุรกิจไทยเชื้อสายจีนท่านอื่นที่มักจะพบได้ในงานสังคมต่างๆ [1] ชวนเป็นนักธุรกิจที่ทำงานหนัก และใช้เวลาส่วนใหญ่ศึกษาเอกสารของบริษัท หรือตรวจสอบบัญชีด้วยลูกคิด

ชวนได้รับการยกย่องในหมู่ชาวจีนแต้จิ๋ว [26] ในเมืองไทยว่าเป็นนักธุรกิจผู้มีความขยัน และใส่ใจในรายละเอียดต่างๆ นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับในเรื่องความเอื้อเฟื้อ และความมีเมตตา โดยเฉพาะการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องในโครงการที่ส่งผลดีในระยะยาวแก่ประเทศไทย ชวนยังเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งสถาบันบัณฑิตบริหารธุรกิจศศินทร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย [10] และยังคงให้การสนับสนุนสถาบันฯ อย่างต่อเนื่อง [26] นอกจากนี้ ชวนยังได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในผู้สร้างรากฐานทางเศรษฐกิจให้แก่ประเทศไทย โดยเฉพาะในช่วง พ.ศ. 2503 ถึง 2528 ซึ่งเป็นช่วงที่ยังไม่มีเงินลงทุนจากนักลงทุนต่างชาติ [27]

ศาสตราจารย์กิตติคุณ เติมศักดิ์ กฤษณามระ ผู้อำนวยการสถาบันบัณฑิตบริหารธุรกิจศศินทร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้กล่าวว่า ชวนเป็นผู้ที่มีเพื่อนมากและได้ช่วยเหลือเพื่อนมากเท่าที่บุรุษคนหนึ่งจะสงเคราะห์เพื่อนได้ ส่งผลให้ชวนมีเครือข่ายทางธุรกิจอย่างกว้างขวาง ศาสตราจารย์กิตติคุณ เติมศักดิ์ ยังกล่าวว่าชวนมีความคิดที่เฉียบไว จริงใจ และรักษาคำพูด นอกจากนี้ ศาสตราจารย์กิตติคุณ เติมศักดิ์ ยังกล่าวอีกว่า หากเทียบคุโณปการที่ชวน รัตนรักษ์ ได้สร้างให้กับประเทศไทย โดยพิจารณาถึงขนาดของตลาดและพัฒนาการทางโครงสร้างเศรษฐกิจแล้ว ก็เปรียบได้กับ Vanderbilt หรือ Rockefeller ของสหรัฐอเมริกา [10]